Dag 17 Indonesia

Hallo hier zijn we weer,

Vandaag zijn we om 10 uur opgehaald  door Rinto, we gaan maar Watu Pinawetengan, dat is een geneeskrachtige steen, en ik wilde zelf meemaken watt het inhoud. Na ongeveer twee uur rijden kwamen in een mooie omgeving en langs een werkende vulkaan bij de steen aan. Ik had nog geen idee dat we er al waren, maar Rinto zei we zijn er.

Dus moesten we uit de auto en zijn naar de steen gelopen, je moet je voorstellen er staat een betonnen muur van 2 bij 3.5 meter als je dichterbij komt zie je beneden een kolossale steen liggen.

Terwijl wij bij de steen kwamen liep er een vrouw rondjes te rennen rond de steen, op de steen lagen een stuk of vier krissen en wat poeder en groene bonen.

Op een gegeven moment gingen er een paar mensen naar beneden en begon het ritueel, de vrouw begon te praten daarna at ze wat van de boontjes die ze eerst in wit poeder doopte daarna kwam de eerste persoon die ze bespuugde met wit poeder op het haar op de rug en op de benen en dat ging ook met de volgende zo de derde persoon had denk ik veel last van z'n voet want er werd op de voet gespuugd en het werd in de voet gemasseerd.

Toen nam de vrouw de bijbeldrukte de vinger van de eerste persoon in de bijbel en die moest het betreffende stuk voorlezen,wat betekenis had voor die personen.

Wij kwamen met een jongeman in contact, die onze tolk was, hij kwam uit Australië erg toevallig als je er zelf over 10 dagen naar toe vliegt, die jongeman nodigde ons uit om met hem mee te gaan naar het huis waar hij logeerde. Dus wij achterdeur jongeman (Hendra) aan waar we leuk werden ontvangen door zijn adoptieouders (voor als hij iIndonesia is). 

Ik moest nodig naar het toilet en je kan je niet voorstellen dat mensen zo primitief leven en zo gastvrij zijn, werkelijk innemend.

We kregen een kop thee aan geboden en hebben een poosje met Hendra zitten praten en zijn daarna naar een muziekmuseum gereden waar er werd geoefend op houten cillofonen, de regionale tv was bezig met opname's leuk om te zien en te horen.

Het museum werd vermeld in het Guinnesboek of records omdat ze de grootse bespeelbare trompet hebben een paar jonge meisjes gaven even een demonstratie, ze hadden ook een speciaalkleed aan een stuk gemaakt van 101 meter.

ik was ook daar weer een bezienswaardigheid,de meisjes wilden met me op de foto, en  de zangeres wilde ook met mij op de foto, en ik hou helemaal niet van al die aandacht. Toen we alles hadden gezien zijn we naar een lokaal restaurant gereden, waar ik weer speciaal was.

Als we weer terug zijn in Nederland en ik heb kapsones weten jullie hoe dat is gekomen, we hebben lekker gegeten en zijn weer terug naar Manado in ons oude hotel, waar we afscheid hebben genomen van Rinto.

Wij zijn avonturiers en willen niet op een plek blijven, morgen gaan we verder denk ik met een andere chauffeur, we gaan het morgen zien

Het is nu 21.00 uur en we gaan zo naar de kamer, het is weer een enerverende dag geweest.

Tot morgen.

Groetjes Hans en Elly