Dag 12 Indonesia

Hallo daar,hier zijn we weer.

Vanmorgen weer vroeg uit de veren, we zijn nu in Tegal en moeten naar Jakarta, dat ligt hier ongeveer 325 km vandaan en uit vorige verhalen weten jullie dat de wegen hier slecht zijn.

We zijn om 8 uur vertrokken en zijn weer z'n beetje door elkaar gehusseld, we rijden nu op de snelweg de hoogste snelheid is hier 100 km, maar daar kom je in negen van de tien keer niet aan, het is meestal 80 km dan ineens boven op rem want dan komt er weer een van de vluchtstrook de weg opgereden, dan wil je wel remmen.
En zo gaat het de hele weg door, dan weer door een dorpje dan is de snelheid 50 km, veel harder als 90 km zijn we niet gekomen.

Om half elf stopt Yono om te eten wij vonden het wel erg vroeg, ik heb helemaal geen honger want heb nog last van m'n darmen. Maar de heren hebben heerlijk gegeten, Hans had geen honger maar heeft wel heerlijk zijn best gedaan.
Daarna hebben we onze reis weer voortgezet, en je weet het al hobbelen en schudden.
Maar dat kan de pret niet drukken, om ongeveer half drie begon Yono weer dat we maar even wat moesten eten.
Hans en Yono bestelden wat maar ik had nog steeds geen honger, ik heb wel wat droge toast gekocht en daar heb ik wat van gegeten.
Maar wat kunnen die kerels bunkeren, al zijn het wel steeds kleine portie's.
Na het eten zijn we weer verder gereden.

Eindelijk kwamen we de borden Jakarta tegen, heerlijk ik verlangde wel weer naar een hotelkamer en een prive toilet.
Maar ik moest nog even geduld hebben want we kwamen in de file terecht, en zo was het vijf uur toen we weer in het hotel aankwamen.
En deze keer geen regen, en we zijn heel tevreden met onze Yono, en hopen dat we morgen in Manado ook weer een andere goede chauffeur krijgen
Maar dat zal wel want Sjaak en Ans hebben het goed voor ons geregeld hier, dus Manado zal ook wel geen punt zijn.
We zitten in de lobby want wifi op de kamer was weer een probleem, en op het moment regent het met onweer.
Iedereen willen we bedanken voor de reactie's die wij van jullie krijgen, ook daar zijn we elke dag nieuwsgierig naar, het is niet zo uit het oog uit het hart ook al zitten we ver weg.

Zo dit was het voor vandaag niet zoveel bijzonders maar er is vandaag niet zoveel te vertellen als etende mannen en slechte wegen en last van m'n darmen

Groetjes Hans en Elly