Dag 26 Indonesia

Goede morgen,

We zijn weer wakker en aardig op geladen, het is nu 7.00 uur straks lekker ontbijten. Vanmiddag om 14.00 uur gaan we relaxen in een grote shoppingmall. Wat drinken mensen kijken en zomaar lekker niksen.

Om 14.00 uur stonden Calvin en Jolly weer klaar om ons weg te brengen, waren ook weer bij geladen, dus gingen we met frisse moed.

We vertelden naar welk mall we wilden, aan de zeekant hebben ze een normale entree zonder treden, want alle winkels hebben trappen, nee hun wisten het wel we moesten aan de voorkant naar binnen, geen probleem volgens hun en ze wilden met ons mee gaan maar daar hadden we nou even geen zin in we wilden samen zijn. Dus afgesproken kom ons om 18.00 uur hier ophalen en doe zelf wat je wilt doen. Ze keken ons een beetje vreemd aan maar gingen toch hun eigen weg.

Wij gezellig het winkelcentrum in, maar het is een heel ander centrum, beneden een paar winkels en dat was het dan, wij wilden naar de 1e etage, maar dat ging dus niet door want ze hadden alleen maar een roltrap. Dus we hadden een probleem, wij naar de receptie, waarin zit de lift? Er werden schouders opgehaald want ze verstonden geen Engels, een ander er bij gehaald ook zonder succes, en daar stonden we dan zonder auto, want we worden pas om 18.00 uur opgehaald.

Loop er een jonge vrouw die ons in het Engels vraagt kan ik jullie helpen, wij dus ja graag ze gaat informeren, nee niet mogelijk, maar aan de overkant van de weg is een ander centrum wij door het drukke verkeer met de rolstoel, komen we aan de overkant je gelooft het niet trappen.

Maar via een omweg kwamen we toch in het centrum terecht, dat was een opluchting, anders moet je weer wat verzinnen. Gevraagd aan de vrouw of ze wat wilde drinken met ons nee ik water bij me, ja wij ook maar we zijn zo blij dat je ons hebt geholpen, dus hebben we gezellig anderhalf uur zitten kletsen.

Het was voor haar goed om de engelse taal op te halen en wij vinden het wel gezellig, na email uitwisselen en op de foto zijn we ieder onze weg gegaan.

Wij verder gegaan wat winkel bekeken, maar het was er ook niet zo groot dus wilden we naar een andere etage, dat ging warempel goed ook daar waren we klaar en wilden we naar de tweede etage. Daar hadden we weer een probleem met de ene lift kon je niet op twee komen paar keer geprobeerd niet gelukt, andere lift geprobeerd, dat lukt wel maar daar was alleen een sportschool, en dat was weer niet de bedoeling.

Komt er net iemand van de sportschool aanlopen, wat zoeken jullie? We zoeken winkels maar dat is niet hier, oké gaan we verder horen we ineens; Veel succes in het Nederlands, ja toen kwamen we daar niet zo snel weg .Ze hadden sinds een half jaar een sportschool op poten gezet en draaide al met 2000 leden, goede  zaken. Bleek een van de jongens uit Capelle Rotterdam te komen en sinds een jaar in Indonesië woonde, en hij bevriend was vroeger met een neef van mij. Is de wereld klein of niet?

We werden uit genodigd op de koffie in het winkelcentrum, dus via de goederenlift kwamen we bij de winkels, na gezellig te hebben gepraat en gedronken vroeg Hans hoe laat is het eigenlijk? Het is half 7 ojee te laat voor Calvin en Jollie, maar die hadden ons al lopen zoeken en hadden ons gezien en wachten geduldig tot we klaar waren.

We hebben afscheid genomen en via de goederenlift kwamen we buiten, maar de gezichten van Calvin en Jolly, hoe komen ze nou weer aan die mensen. Ze waren zeer verbaasd maar dat overkomt ons wel vaker .

Weer naar het hotel eten en de hele avond met de manager van het hotel gepraat te hebben zijn we weer lekker gaan slapen.

Morgen om 10.00 uur gaan we weer op stap welterusten en als ik tijd genoeg heb schrijf ik morgen nog wat en anders wordt het vanuit Australië, want ik moet de koffers inpakken.

Groeten Hans en Elly