Dag 22 Indonesia

Hallo,

Vannacht een goede nachtrust gehad, en een heel goed ontbijt met hele goede verzorging, er werd gevraagd willen jullie dit nog of dat nog echt heel goed schatten van mensen alsof het familie was zo voelde het.

Na het eten kwamen Calvin en Jolly naar ons toe ze wilden met ons praten en ons een voorstel doen, ze hadden de avond er voor iemand van de lokale bevolking ontmoet de was gids en kende de story van Tana Toraja, de plaats die wij wilden bezoeken en hun eerst niet wisten te vinden zij zijn onvoorbereid op stap gegaan en dachten we zien het wel. Dus hebben we besloten om toch met de gids en onze Calvin en Jolly mee te gaan. We hadden geluk want er was vandaag een begrafenis met een ceremonie. Het was een half uurtje rijden, dus niet zover weg het was een heel smal weggetje je kon elkaar bijna niet passeren maar ze kregen het toch voor elkaar. Dus om half 9 waren we op de plaats waar de ceremonie zou plaats vinden.

Als er hier iemand overlijd dan leggen ze de dode onder het huis (het huis staat op palen) dus daar liggen die dode onder in doeken gewikkeld, dan gaan ze sparen voor de ceremonie deze kost verschrikkelijk veel geld daar doen ze dus jaren over. Als ze genoeg geld hebben dan gaat er 1 persoon naar de plaats waar de doden worden begraven en maakt in de rots een hol zo groot dat ze de doden kunnen bergen. Dat uithakken duurt soms 1 of 2 jaar als dat klaar is kan het feest beginnen. Ze rouwen niet zoals bij ons maar maken er een feest van, de doden zijn naar een goede plek hemels plek vertrokken. Tijdens de ceremonie worden er waterbuffels geofferd, deze worden denk ik bij op bod verkocht tijdens onze ceremonie was één witte buffel die koste 6 honderd miljoen roepia. Die ene buffel wordt geslacht voor de familie, die wordt bereid met bamboestokken daar koken ze een brouwsel van en daar gaat dan het vlees bij. Tijdens de ceremonie wordt er gezongen en gedanst door de familie. Daarna komt de slachting van de andere buffels, er werden er ongeveer 30 afgeslacht en dat vlees word verdeeld onder de bevolking. Dit hele gebeuren kan je alleen maar doen wanneer je heel veel geld het hebt. De eerste dode die werd begraven was al 20 jaar geleden overleden, de andere een jong kind was 4 jaar geleden overleden, ze hadden nu dus genoeg gespaard om het ritueel uit te voeren, ik kan hier niet alles over vertellen want dan zit ik morgen nog te typen, dus google op Tana Toraja. Om half 12 hadden we alles zo,n beetje gezien en zijn we weer vertrokken,'de gids wilden ons naar het dorp brengen, maar dat was weer 1 uur rijden dus besloten wij om het hierbij maar te laten en na de gids te hebben terug gebracht zijn wij richting Mamado gereden.

We hebben Calvin en Jolly gezegd dat ze nu de hoofdweg moesten nemen, we zijn het zat om door al die dorpen te rijden dat houd vreselijk op. Dus wij gingen de hoofdweg op, we rijden nu ongeveer 2 uur met vele haarspeldbochten hoog in de bergen en plensregen, je kan niet harder als 40 km rijden. Opeens roept Hans kijk daar nou op het dak van de auto voor ons, daar was lading opgebonden, maar het was wel levende lading, netjes in het plastic met alleen z'n kop er boven uit zat dus een geit, een idioot gezicht het beest keek op zijn gemak in het rond maar dat kan hier allemaal.

Eerste stuk hoofdweg was mooi zonder hobbel, maar algauw veranderde de weg en stonden er trucks langs de weg, wij dachten wat is hier aan de hand maar daar kom je snel genoeg achter, ze zijn met wegwerkzaamheden bezig dus zand en grind langs de weg in bergen, maar door de vele plensbuien is dat gaan schuiven en over de weg gekomen, en als je dan weet dat de weg veel smaller is dan de Sommelsdieksediek dan weet je het zeker wel, langszaam aan dus, vele trucks zaten vast in de modder. Dus ogen open en goed opletten, maar we hebben het gered en zijn er heel door heen gekomen.

Het is nu 24.00 uur dus weer een dag voorbij, jullie horen morgen wel weer wat.

Groetjes Hans en Elly